Categorie archieven: Uncategorized
Pallet december 2020
Nieuwe pallet voor Polen december 2020
Dankzij velen is er weer een pallet vol spullen en voer op weg naar het asiel van Opole waar we al sinds november 2007 hulp bieden!
Dank aan iedereen die z'n stinkende best heeft gedaan om alles te kunnen realiseren.
Met heel veel dank aan:
Tuincentrum De Oude Tol - Karine Debecker - VZW De helpende dierenreddertjes Nancy Leyers - Stef & Maddy - Emma en Eveline - Jutta - Henk en Ellie - Ewa en Asia uit Enschede - Judith - Hettie en Tommie - Piksel en baasjes A-Tjak - DAP Lingehoeve in Zetten - Anonieme donateurs
En niet te vergeten iedereen die mee heeft gedaan met de kraskaarten en de donateurs bij DierenDonatie !
Lieve groet,
Team Vagabond-Pets
SPECIALE DANK GAAT UIT NAAR RABEN LOGISTICS ZONDER WIE WE DIT NIET NAAR POLEN VERVOERD ZOUDEN KUNNEN HEBBEN.
Klik op de fotootjes voor vergroting
Nieuwe hondjes uit Polen aangekomen
Op ons verzoek heeft Dorota afgelopen zaterdag samen met haar zoon Karol blinde Blejd (13 jaar), Capri met bijzondere oren (10 jaar), Latka (10) en Sunia (6) een ritje ‘westen’ gegeven.
Blejd is zelfs in hoogsteigen persoon bij zijn nieuwe baasjes afgegeven, wat een luxe.
En op de valreep kon Blejd nog een afspraak bij de kapper inplannen zodat hij fris en fruitig aankwam bij Vincent & Jelly die al een poosje reikhalzend naar hem uitkeken.
Tijdens een gesprekje met Fineke kwam Capri ter sprake, een hondje dat al een tijdje bij Dorota in pleeg was.
Vervolgens foto’s gestuurd en Fineke werd op slag verliefd. Hoe verrassend snel kan iets gaan.
De dametjes Latka en Sunia mogen bij Ellen logeren tot zij hun een furrrrrever home hebben gevonden.
(Linksboven: Capri, rechtsboven Blejd, linksonder Latka, rechtsonder Sunia).
Update hondje Timon
TIMON
Geen Marktplaats voor mij!
Heerlijk vind ik het om lekker zigzaggend om de benen van mijn baasje of vrouwtje te lopen. Ik kan er niets aan doen dat ze dan over me struikelen; ik wil gewoon bij ze zijn. In de ochtend laat ik ze direct met een hele diepe whoewhoewoe horen, hoe blij ik ben dat ze weer wakker zijn. En ik whoewhoehoe ook als we gaan wandelen, als ik eten krijg of als ik denk dat ik een koekje krijg. Weet je wat zo geestig is? Ze whoewhoehoe-en tegenwoordig terug. Ze beginnen me echt te begrijpen.
 |
| Kijk eens hoe knap ik ben! |
Toen ik bij mijn baasjes kwam wonen, was ik vies, onverzorgd en hartstikke angstig. Bang voor harde geluiden, onweer, vreemde mensen, onverwachte bewegingen, de tuinslang, de vuilniszak etc. Toch niet zo raar als je bijna zeven jaar opgevangen wordt in een asiel in Polen, waar lieve mensen met weinig middelen zo goed mogelijk werk verrichten?
Vrouwtje was direct voor mij gezwicht, maar het baasje was niet direct een fan van mij. Inmiddels begrijp ik wel dat ik beter niet de inhoud van een prullenbak of keukenkast door de huiskamer moet sjouwen of dat ik op hun nuchtere maag in de vroege ochtend een grote of kleine boodschap in mijn mand of op hun tapijt moet neerleggen. Nog steeds ga ik er als een angsthaas vandoor als ik een harde knal hoor en het spijt me hartstikke dat ze dan soms urenlang naar me moeten zoeken. En ik begrijp nog steeds niet waarom ik ziek word van het eten van straatvuil, inclusief katten-en/of hondenuitwerpselen. Ze beginnen dan wel te mopperen en de baas gromde mij dan wel eens toe dat ik op Marktplaats moest. Daar werd ik wel zenuwachtig van.
Over de jaren heen ben ik me wat meer gaan ontspannen en vertrouw ik deze baasjes meer en meer. Ze mogen me op mijn kop en rug aaien en kriebelen, maar als ze aan mijn buik komen dan laat ik een zacht, waarschuwend gegrom horen. Gelukkig luisteren ze heel goed naar me.
Op een ochtend liet ik mijn ge-whoewhoehoe weer eens klinken terwijl mijn baas met me ging wandelen. Ik keek mijn baas diep in de ogen, met al mijn liefde en toen werd mijn baasje helemaal stil. Hij zei dat ik zo'n goede en lieve vriend was en dat ik heus, heus, heus nooit op Marktplaats zou gaan. Ik heb hem nog eens goed aangekeken en zag toen dat hij het meende. Hij heeft het nooit meer gezegd daarna. Vrouwtje zat bovenaan de trap en heeft het ook gehoord. Dus dat zit wel goed nu.
Daarom heb ik besloten dat ze nu ook mijn buik mogen aaien en eigenlijk is dat zo heerlijk, dat ze er maar beter niet mee kunnen ophouden en dat laat ik ze weten ook: Whoewhoehoe!
 |
Vorige week zag het vrouwtje op het uiterste puntje van mijn staart een klein wit veertje steken. Toen zei ze dat mijn ware aard naar boven komt. Dat er in mij verborgen, een engel zit, die haar leert om geduldig te zijn, om in afstemming te zijn, om mijn tempo te volgen. An Angel in disguise, zo noemde ze me. Beetje overdreven natuurlijk, maar ja, zo is ze nu eenmaal.
Meer lezen over mijn leven als Timon met mijn baasjes?
TimonLive 4
TimonLive 3
TimonLive 2
TimonLive Vriend jij bent nog niet jarig!
TimonLive 1
PS Wil je ook een vriendje
van mij adopteren? Dat kan hier.
Adoptie hondje Piksel
Laatste nieuws van Piksel
Hoi Ellen,
Hier even een berichtje van Piksel (Ruurd). Het gaat, zoals ik al zei, erg goed met hem.
Inmiddels eet hij een stuk beter, slaapt lekker. Ook met onze andere huisdieren kan hij het prima vinden.
Met het uitlaten is hij eerst erg druk en is alleen maar aan het snuiven over de grond. Ik laat hem dan even rustig alles ruiken en zijn behoefte doen.
Daarna, na een paar correcties om te stoppen met al dat gesnuif, gaat hij keurig in de loop-modus en kunnen we heerlijk wandelen.
Hij is 1 maal ontsnapt. Rende een meter of 100 al snuivend weg. Ik roepen, maar ja een nieuwe naam ...
En zo waar, ineens stopt hij tilt zijn hoofd op, ik roep nog een keer en hij komt keihard terug rennen en ik kan hem gewoon weer aanlijnen (was wel even spannend)
Hij is al een paar keer mee geweest naar mijn werk en hij vermaakt zich kostelijk met alle andere honden en mensen.
Kruipt bij iedereen op schoot om geaaid te worden.
De paarden vindt hij ook geen probleem, daar loopt hij gewoon tussen door.
Kortom we hebben een super lief maatje aan hem.
Verder de complimenten aan de mensen van het asiel, want ondanks dat hij zo lang in het asiel heeft gezeten, gedraagt hij zich super lief en netjes.
Groetjes Renè en Mick
Niunia
Niunia
Deze lieve en rustige hondendame van 7 a 8 jaar oud heeft veel weg van een Labrador/Beagle mix.
Wat het ook is, ze heeft de grootte van een wat forsere Beagle en is op zoek naar een thuis.
Ze is zindelijk en een paar uur alleen zijn is geen enkel probleem, ze wacht geduldig tot je weer terug bent. Dat is natuurlijk een feestje voor zowel hond als baasje.
Niunia kan goed met reuen overweg die zich niet opdringen, op teveel polonaise van die kerels zit ze niet meer te wachten. Bij teefjes kan ze dominante trekjes vertonen en katten zijn heel leuk voor één ding nl. de stuipen op het lijf jagen. Eenmaal gebeurd gaat ze weer vrolijk verder met aardig zijn. Betekent dat we op zoek zijn naar mensen zonder katten en zonder teefjes.
Ook zou ze heel goed enig hondje kunnen zijn want mensen zijn nou eenmaal het allerleukst !
Aan de riem lopen is geen probleem, je arm behoudt dezelfde lengte en ze verlangt geen dagelijkse marathon. Het is gewoon een hondje dat snel tevreden is.
Niunia is gesteriliseerd, rondom gevaccineerd, ook tegen kennelhoest, ze is behandeld tegen parasieten, gechipt, in bezit van paspoort en klaar om haar knapzakje te pakken.
We verwachten geen problemen met kinderen vanaf 10- 12 jaar.
Niunia verblijft nog in Polen.
Heeft Niunia je hart gestolen? Laat het ons dan even weten. info@vagabond-pets.com
